önyargı..

bugün berlin'e gidecek olan nişanlımı uğurlamak için yanına gidecektim.. trene binmeden hemen önce yaşadığım bir şeyden dolayı kafam çok meşguldü.. trene bindim ve evlerine giden askerlerden dolayı oldukça dolu olan trende boş bir yer aramadan,  bir bayanın bulunduğu  dörtlüye oturdum.. normalde nezaketen 'oturabilir miyim?' diye sorarım, ama kafam meşgul olduğundan direk oturmuşum.. oturmamla bayanın kalkması bir oldu.. ben şaşkın şaşkın bakakaldım arkasından.. önceki yaşadığım olayın da etkisiyle pardesülü ve eşarplı olduğumdan dolayı kalktığını düşündüm.. neler geçmedi ki aklımdan.. 'sözde çağdaş modern zannediyorlar kendilerini.. aslında bağnazın önde gideni böyle yapanlar.. bu ne tahammülsüzlük, bu nasıl insanlık?' vs.

bunları düşünürken bir yandan da kadının ne yaptığını takip ediyorum.. en arka tarafa gitmiş ve boş bir dörtlü bulup oturmuştu.. ilk andaki sinirimin gitmesiyle sakince düşünmeye başladım.. kadın boş bir dörtlü seçmişti kendine.. 'bana karşı bir tahammülsüzlük değil de, yalnız oturmak istiyor olabilir' dedim kendi kendime.. tren bir sonraki durakta durdu ve yeni yolcular bindi.. birisi de bayanın yanına oturdu.. baktım kadın kalkmadı.. yeniden eski düşünceler hücüm edecek gibi oldu zihnime ki, kadının biraz kalkıp aranan bakışlarını farkettim.. heralde boş bir dörtlü var mı diya bakındı, ama tren doluydu  ve kadın oturduğu yerden kalkmadı..

artık kadının sadece rahat etmek için kalktığına kanaat getirmiştim.. kendimden öyle utandım ki.. zaman zaman onların bize karşı gösterdikleri önyargının bir benzerini de biz bu şekilde gösteriyoruz onlara karşı.. onları yabancı ve müslüman düşmanlığıyla itham ederek.. oysa ki öyle zannettiğimiz durumların en az yarısının başka bir açıklaması oluyor kesinlikle..  o kadar çok oluyor ki böyle şeyler okulda, üniversitede bize karşı yapılan hoşumuza gitmeyen bir davranışı hemen onların 'yabancı düşmanlığı' na bağlıyoruz.. ben bu konularda normalde çok itidalliyim.. yani böyle şikayetlerde bulunan arkadaşları dinlediğimde olayın diğer yüzünü de görüp, ortada bir düşmanlığın olmadığını söyleyebiliyorum.. ama bugün aynı hatayı kendim yaptım ve gerçekten çok kızdım kendime..

bunları düşünürken kadının arka kapının yanında ayakta durduğunu farkettim.. az önce oturduğu yere baktım ki dörtlüye iki kişi daha oturmuş ve rahat etmek isteyen kadın, oturmaktansa yolculğuna ayakta durarak devam etmek istemiş..

sonuç olarak bizim önyargılarımızın, onlarınkinden daha masum veya haklı olduğunu kesinlikle düşünmüyorum..  hatta önyargıya oldukça fazla muhatap olan bizlerin aynı hataya düşmesini çok daha üzücü buluyorum..