özel bir insanla güzel bir buluşma..

hani bazı insanlar vardır hayatınızda görür görmez çok seversiniz.. onunla tanıştığınız andan itibaren her an konuşup paylaşabilecek şeyler bulur, inanılmaz bir yakınlık hissedersiniz... zaman ve çevre şartlarından dolayı çok samimi olamasanız bile her gördüğünüzde ya da karşılaştığınızda çok mutlu olur, ayrıldığınızda hala gülümsüyor olursunuz.. var mıdır sizin hayatınızda bilmem ama benim hayatımda bir kaç tane var böyle insanlardan :)

işte bunlardan biriydi canım arkadaşım rukiye benim için.. kendisiyle tanışalı bir kaç yıl olmasına rağmen uzun süre sadece karşılaşıyorduk.. hatta 2,5 yıl önce kendisiyle birlikte umre de yapmıştık.. ama ikimizin de ailesi yanımızda olduğundan yine birlikte çok fazla vakit geçirememiştik.. ama bu yıl nihayet biraz daha yakın olma fırsatı bulmuştuk ki rukiye üniversite için bir sömestırlığına suriye'ye gitti ve bu yüzden nişanımda da bulunamadı :(

ama neyse ki rukiyecim suriye'den döndü ve ben de nişanımda bulunamadığının acısını çıkartmak için bir buluşma ayarladım.. madem nişanın acısını çıkartcaz nişan pastamdan yiyelim dedim ve bugün rukiye'yle birlikte pastamı yaptırdığımız cafe'ye gittik..

pastamızı burda yaptırdığımız için söylemiyorum ama fotoğraflarda göreceğiniz üzere bu cafe hakkaten çok orjinal :))

halısında tüm dekorasyonuna kadar herşey çok eski tarzda..

tahmin edeceğiniz üzere müşteri yaş ortalaması da epeyce yüksek ve biz çok çocuk kaçtık orda :) ama yine de çok rahat ettik..

kahvemiz de pastamız da çok lezizdi ayrıca.. ama maalesef nişanıma yaptırdığım pastadan kalmamış.. biz de ona en çok benzeyenini tercih ettik.. nişan pastam aşağıdakinden farklı olarak ince ve sert zemin üzerine pudingli ve çilekli bir pastaydı.. kocaman bir kalp şeklindeydi.. sıra dışı bir nişan pastası olmanın yanı sıra  inanılmaz da lezzetliydi.. misafirlerimizin de özel övgüsünü aldı :)

bütün bu nostaljik hava ve leziz şeyler bir yana ben rukiyenin yüzüğüne bayıldım.. çok şık ve zarif bir yüzüktü güzel arkadaşımın eline de gerçekten çok yakışımıştı.. çektiğim birkaç fotoğraftan en beğendiğim aşağıda :)

bu son fotoğaf da rukiyem'in kendisi.. bu fotoğrafı çok beğendiğimden koymak istedim ancak yüzünün görünmesini istemeyeceğini tahmin ettiğimden onu sildim :)

böyle güzel şeyleri yiyip içerek, arada bir fotoğraf çekerek çok sıcak ve samimi bir 1,5 saat geçirdik.. yetişmek zorunda olduğumuz yerler olmasa daha konuşacak çok şey vardı da, onları da başka sefere erteledik artık :) 

rukiye'yle ayrıldığımızda içimde çook tatlı bir huzur vardı.. Allah'ın bizlere bu fırsatı vermesinden dolayı çok mutluydum gerçekten ve artık sadece karşılaşmakla kalmadığımız için de çok sevinçli.. düşünüyorum da hayatta kaç insanın yanında hiç sıkılmadan huzur dolu dakikalar geçirebiliyoruz ki? cidden çok az.. işte o yüzden bu özel insanların kıymetini geç olmadan bilmek lazım :))

muhabbet ile efendim..